Na 22 uur op te zijn geweest breken we nu op onze enkels af.
De reis verliep voorspoedig. Na de geijkte hobbel genaamd Land Rover verliep verder alles voorspoedig. Wat (nu) dan (weer) met de Land Rover???? Nou hij wilde een dag voordat we zouden vertrekken niet meer schakelen. Na de eerste schrik viel het allemaal nog mee want met een beetje olie was het probleem verholpen. Toen we in Brussel aankwamen bleek de longstay parkeerplaats vol en konden we alleen nog maar parkeren in een garage voor autoĊ tot 1.90 meter. En wij zijn officieel 2.05. Laat ik het zo zeggen, het dak zit er nog op.
Michiel en ik zaten in het vliegtuig bij de nooduitgang, heerlijk veel ruimte. Helaas geen schermpjes met een keuzemenu aan films of muziek maar een paar gezamenlijke schermen en krakende koptelefoons. Het eten was erg goed en de bemanning erg vriendelijk. Voor een lowbudget ticket hadden we niets te klagen.
New York is overweldigend! Voorlopig voelen wij ons overdonderd. We zijn al op Times Square geweest, waar het wemelt van de politie en er rijen televisieteams verslag doen van...... niets. Ze zijn nog steeds bezig met die autobom van zaterdagavond en raken er niet over uitgepraat. Grappig dat je dat zo terug kan zien op de hotelkamer.
Het hotel is trouwens erg mooi en de bediening erg klantvriendelijk. De jongens zouden eerst een extra bed in hun kamer krijgen en toen dat niet bleek te passen kregen ze een andere kamer. Echt super!
De kamer met de computers is open van 7 tot 7 en wifi op de kamer kost een vermogen. We zijn dus iets beperkter in het bijhouden van het blog maar ik ben vast van plan om over elke dag iets te schrijven.
Monique
New York Time
Geen opmerkingen:
Een reactie posten